H Νεικώ στο Λονδίνο στις 3 Δεκέμβρη! Δείτε ζωντανά από την Αγγλία
τη διάλεξη για το Ηρώο της Επισκοπής.
Από τις 12.12 ξεκινά και η έκθεση
στην Αθήνα

Ενώ στις 12 Δεκεμβρίου ξεκινά στην Αθήνα η έκθεση “Κυκλαδίτισσες” που θα παρουσιαστεί στο μέγαρο Σταθάτου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα τη Νεικώ της Σικίνου, της γυναίκας για τη ταφή της οποίας χτίστηκε ως φαίνεται η Επισκοπή, νωρίτερα στο Λονδίνο διοργανώνεται η χειμερινή διάλεξη της Ελληνικής Αρχαιολογικής Επιτροπής της Μεγάλης Βρετανίας, με τίτλο «From Heroon to Church: The eventful life of the Episkopi of Sikinos». Η διάλεξη θα γίνει στις 3 Δεκεμβρίου, ημέρα Τρίτη, στις 9 το βράδυ ώρα Ελλάδας.
Μπορείτε να τη παρακολουθήσετε ζωντανά από ΕΔΩ.
Πρέπει να κάνετε προεγγραφή, δηλαδή να βάλετε το όνομά σας κι ένα email σας. Επίσης είναι λογικό ότι πρέπει να γνωρίζετε Αγγλικά γιατί η διάλεξη θα γίνει στα αγγλικά. Παρουσιάζει ο δρ Αθανασούλης, δντης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και πλέον και των Δωδεκανήσων. Η online θέαση είναι δωρεάν.

Το δελτίο τύπου για την Ημερίδα στο Λονδίνο:

Εάν τα οστά είχαν φωνή, θα μας έλεγαν τις πιο συναρπαστικές ιστορίες για τους ανθρώπους του παρελθόντος. Μόνη μας βοήθεια να τα κάνουμε να «μιλήσουν» είναι η εξελιγμένη τεχνολογία αλλά και η αρχαιολογική γνώση, η οποία πολύ συχνά λύνει τους γρίφους των νεκρών από το λυκαυγές της ιστορίας.

Λίγες ημέρες προτού παρουσιαστεί η ταφή της Νεικώς στη μεγάλη έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης με τίτλο «Κυκλαδίτισσες: Αγνωστες Ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων» στις αρχές Δεκεμβρίου, ο επικεφαλής στις Εφορείες Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και Δωδεκανήσου, δρ Δημήτρης Αθανασούλης, θα ταξιδέψει στο Λονδίνο για να παρουσιάσει το πολυσύνθετο μνημείο της Επισκοπής Σικίνου.

Το μνημείο, το οποίο έχει τιμηθεί με διεθνή διάκριση –βραβείο Europa Nostra– για το έργο της αποκατάστασής του, θα παρουσιαστεί στις 3/12 στη χειμερινή διάλεξη της Ελληνικής Αρχαιολογικής Επιτροπής της Μεγάλης Βρετανίας, με τίτλο «From Heroon to Church: The eventful life of the Episkopi of Sikinos».

Πρόκειται για ένα ρωμαϊκό μαυσωλείο στο νησί, το οποίο μετατράπηκε σε εκκλησία και παρέμεινε εν λειτουργία για 17 συνεχόμενους αιώνες έως και τη δεκαετία του 1980, που έκλεισε λόγω στατικών προβλημάτων. Εκεί η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ασύλητο τάφο ρωμαϊκών χρόνων μιας γυναίκας, της Νεικώς.

 

Η θέση των οστών, ορισμένα ευρήματα που παραπέμπουν σε ξόρκια της αρχαιότητας και τα κτερίσματά της έχουν προκαλέσει το μεγάλο ενδιαφέρον των ειδικών, καθώς μέχρι τώρα μένουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα όχι μόνο για την ταυτότητά της αλλά και τον τρόπο του θανάτου της.

Όσο όμως περιμένουμε κάποια αρχικά συμπεράσματα, μέσα από τη διάλεξη του Δημήτρη Αθανασούλη θα ξεδιπλωθεί όλη η μακραίωνη πορεία ενός από τα πιο ιδιαίτερα μνημεία του αρχιπελάγους που μπορεί από μόνο του να αφηγηθεί τις διαδοχικές περιόδους των κατακτητών στο Αιγαίο: από τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους που χρησιμοποιούσαν τη Σίκινο και άλλα απομακρυσμένα μέρη για τόπους εξορίας, ώς το λυκαυγές του Χριστιανισμού που έκανε τους νησιώτες να αλλάξουν δόγμα και τόπους λατρείας και από εκεί στους πειρατές που επιτίθεντο κάθε τόσο, απειλώντας τις νησιωτικές κοινότητες και οι επιδρομές τους άφησαν πίσω τα σημάδια τους.

Κτισμένο τον 3ο αιώνα μ.Χ. είναι πράγματι ένα κτίριο της αρχαιότητας που φτάνει μέχρι τις ημέρες μας, με αλλαγές στην εμφάνισή του μεν αλλά και με την εντυπωσιακή διαπίστωση ότι μέσα στην πορεία του υπήρχαν πολλές επισκευές ώστε να παρατείνεται η ζωή του από τους Σικινιώτες που έζησαν στους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους.

Βρίσκεται εκεί όπου κάποτε δέσποζε η νεκρόπολη του νησιού πλάι στον πυρήνα του πρώτου οικισμού, στη θέση Αγία Μαρίνα. Αν και είχε ανοιχτό προστώο θυμίζοντας ρωμαϊκό μαυσωλείο, τα κενά ανάμεσα στους κίονες κτίστηκαν, απέκτησε ιερό και αργότερα τρούλο για να γίνει εκκλησία της Παναγίας.

Για δεκαετίες παρέμενε κλειστό για τους κατοίκους που είχαν μάθει να κάνουν εκεί το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου. Κι όμως, κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί ότι σε έναν τοίχο του ιερού ήταν κρυμμένος ο τάφος της ειδωλολάτρισσας Νεικώς.

 

Το οικοδόμημα κινδύνευε να καταρρεύσει και η σωτηρία του ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Όλα αυτά, και άλλα συναρπαστικά, θα πει ο Δημήτρης Αθανασούλης στο Λονδίνο. Τιμώντας με την παρουσία του τον θεσμό που ίδρυσε η αείμνηστη Χιώτισσα της διασποράς Μάτι Εγκον με τον σύζυγό της Νίκολας.

Την προσπάθεια της παρουσίασης της ελληνικής και κυπριακής αρχαιολογίας στη Βρετανία, αλλά και τις πολύτιμες υποτροφίες σε αριστούχους φοιτητές συνεχίζει επάξια η δρ Ζέττα Θεοδωροπούλου-Πολυχρονιάδη που διαδέχθηκε τη Μάτι. Και είναι βέβαιον ότι το Ελληνικό Κέντρο στη βρετανική πρωτεύουσα θα γεμίσει με κόσμο για τη διάλεξη.

Ωστόσο μπορεί κάποιος να τη δει και διαδικτυακώς κάνοντας εγγραφή στον ιστότοπο https://gacuk.org/events/future.

 

Δελτίο Τύπου για την έκθεση στην Αθήνα:

Το Υπουργείο Πολιτισμού, δια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργανώνουν την αρχαιολογική έκθεση με τίτλο Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων, που θα παρουσιαστεί στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Σταθάτου από τις 12 Δεκεμβρίου 2024 έως τις 4 Μαΐου 2025. Η ίδια έκθεση θα παρουσιαστεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας τoν Ιούνιο του 2025, όπου και θα μεταφερθεί αυτούσια.

Η έκθεση θα περιλαμβάνει περίπου 150 έργα, όλα δημιουργίες της τέχνης των Κυκλάδων που χρονολογούνται από την πρώιμη προϊστορία μέχρι τον 17ο αι. και οι οποίες προέρχονται από τις συλλογές της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Έργα μοναδικά, τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ εκτός Κυκλάδων και εκτός Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, ενώ ορισμένα δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στο κοινό. Παράλληλα, παρουσιάζονται επιλεγμένες κυκλαδικές αρχαιότητες από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Κανελλοπούλου, το Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών αλλά και από σημαντικές ιδιωτικές συλλογές.

Τα εκθέματα αφηγούνται την ιστορία του αρχιπελάγους μέσα από τη ματιά της νησιώτισσας. Παρουσιάζουν άγνωστους ρόλους των γυναικών μέσα στον χρόνο. Αφηγούνται τις γυναικείες μεταβάσεις από τον ρόλο της θεότητας σε εκείνον της μητέρας και αντίστροφα, τη συμμετοχή της στα θρησκευτικά δρώμενα και τη δράση της στο δημόσιο βίο και την ιδιωτική σφαίρα. Ανιχνεύουν τους περιορισμούς που διέπουν τις ιδιότητες των γυναικών στην κοινότητα αλλά και στιγμές από τη χειραφέτησή τους.

Σε μια εποχή όπου η γυναίκα εξακολουθεί να διεκδικεί τον σεβασμό στη σύγχρονη κοινωνία, την ελεύθερη επιλογή των ρόλων της και την αποδέσμευσή της από στερεότυπα που κυριαρχούν παρά τους αγώνες των προηγούμενων αιώνων, η έκθεση ανακαλεί στο σήμερα άγνωστες αφηγήσεις από τις Κυκλάδες που αναδεικνύουν την ιστορική διάσταση στην συγκρότηση της γυναικείας ταυτότητας από την προϊστορία μέχρι και τη μεταβυζαντινή περίοδο.

Στις 2 Φεβρουαρίου ο χορός
και η κοπή πίτας του Συνδέσμου

Ο Σύνδεσμος ετοιμάζει και φέτος τον χορό του μαζί με τη κοπή της πίτας για τη νέα χρονιά, το 2025. Λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν τα 97 χρόνια του, τη Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025, στη 1.30 το μεσημέρι, ο Σύνδεσμος σας προσκαλεί στο κέντρο “Αργώ” στο Περιστέρι, Καρκαβίτσα 16 & Αντιπάρου (100μ. απ’ το μετρό Ανθούπολης) τηλ 2105717049. Το ρεμπετάδικο Αργώ είναι γνωστό από ετών και το σχήμα του είναι δοκιμασμένο και εγγυάται ότι θα περάσουμε καλά ενώ οι μουσικοί φυσικά θα δώσουν μεγαλύτερη βάση στα νησιώτικα χωρίς να λείψουν τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά.
Κατά τα άλλα, δώσαμε πολύ σημασία στη καλή κουζίνα και το ποιοτικό φαγητό και είμαστε σίγουροι ότι θα φάμε καλά και θα διασκεδάσουμε.
Η πρόσκληση και φέτος θα κοστίσει 30 ευρώ και κάναμε μεγάλες προσπάθειες να απορροφήσουμε όλες τις αυξήσεις ώστε να μην μεγαλώσει αυτό το ποσό όπως βλέπουμε σε εκδηλώσεις με φαγητό και μουσική αρκετών άλλων συλλόγων.
Στη διάρκεια της κοπής της πίττας θα έχουμε δώρα για τα φλουριά και επιπλέον λαχειοφόρο όπου θα κληρωθούν πολύ πλούσια δώρα.
Θα έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες στο επόμενο Newsletter, το πρώτο του 2025, θέλουμε όμως να θυμάστε την ημερομηνία γιατί θέλουμε φέτος να γεμίσουμε τον χώρο!

Οι φορείς των Κυκλάδων συσπειρώνονται ενάντια
στις απειλές της “ανάπτυξης”

 

Έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να ακούμε για “ανάπτυξη” χωρίς και οι ίδιοι να ξέρουμε τι σημαίνει αυτή η λέξη. Η τουριστική ανάπτυξη είναι απλώς μεγέθυνση αφού τα νησιά δεν αναπτύσσονται, μόνο ο τουρισμός μεγαλώνει.

Δηλαδή μπορεί η Σαντορίνη να έχει 2,5 εκατομμύρια τουρίστες και εκατοντάδες χιλιάδες αφίξεις επισκεπτών κρουαζιέρας, όμως οι κάτοικοι συνεχίζουν να μην έχουν χώρους άθλησης, τόπους για δημιουργική απασχόληση των παιδιών, χώρο να κινηθούν και, φυσικά, νοσοκομείο το οποίο επιμελώς έχει αφεθεί στη τύχη του.

Στα μικρότερα νησιά, και στη Σίκινο, οι αριθμοί ευημερούν αλλά ο κόσμος όχι, αφού ακόμα και να δεχτούμε ότι “βγάζουν περισσότερα οι απασχολούμενοι με τον τουρισμό”, πληρώνουν πολλά περισσότερα από πχ έναν Αθηναίο για να τραφούν και να μετακινηθούν και, φυσικά, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, διέξοδο δημιουργίας και διασκέδασης και δυνατότητα να ζουν τον χειμώνα όπως οι περισσότεροι Έλληνες.

 

Η ερήμωση στα νησιά είναι θέμα όλων, και των μεγάλων νησιών. Απλώς εκεί ερημώνουν τον Νοέμβρη και ξαναμαζεύονται τον Μάρτιο. Στη Σίκινο και άλλα μικρά νησιά, η “ερημιά” είναι περίπου 8 με 9 μήνες τον χρόνο. Αυτό δε το λες και “ανάπτυξη”. Δεν γίνεται, δηλαδή, να βάζουμε στη ζυγαριά το έντονο και σχετικά προσοδοφόρο καλοκαίρι των 2-3 μηνών, με την ερημιά των 8-9 μηνών και να λέμε ότι υπάρχει ισορροπία. Δεν αναπτύσσεται ένας τόπος όταν δεν δημιουργεί εννιά μήνες απολύτως τίποτα αλλά υπάρχει για να εξυπηρετεί ένα τρίμηνο το χρόνο τους επισκέπτες του. Τι είναι οι Κυκλαδίτες, ιθαγενείς; Μήπως ενοχλούμε κι όλας που μένουμε πάνω στο νησί όλο τον χρόνο; Μήπως να το κλείναμε το νησί τον Οκτώβρη και να το ξανανοίγαμε το Πάσχα;

Ανάπτυξη σημαίνει ότι αποκτάς πράγματα που δεν είχες, πας μπροστά. Ας πούμε αποκτάς καλές και λογικού κόστους συγκοινωνίες, που δεν είχες και ποτέ. Στη Σίκινο μετά από αγώνες αποκτήσαμε το “προνόμιο” να φτάνουμε μεσάνυχτα στο νησί από τον Πειραιά, κι όχι στις 2 το πρωί. Για να κάνουμε οποιαδήποτε δουλειά με τη Πάρο, τη Νάξο, τη Σύρο που βρίσκεται και η πρωτεύουσα του νομού, πρέπει να περιμένουμε κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

Ας πούμε ανάπτυξη είναι να αποκτάς περίθαλψη, που επίσης δεν είχες και ποτέ. Εμείς πρέπει να παρακαλάμε μπας και κάνας καλός υπουργός ή βουλευτής, ή έπαρχος ή δε ξέρω ποιός, στείλει κάνα ελικόπτερο προσευχόμενοι να μην έχει ο τραυματίας καμμιά εσωτερική αιμορραγία και μας μείνει στα χέρια.
Ας πούμε να έχουμε φάρμακα όταν τα χρειαστούμε. Εμείς έχουμε προμηθευτεί φάρμακα από τρία διαφορετικά νησιά μέσα σε ένα χρόνο και με αυταπάρνηση των εμπλεκομένων, με πατέντες του γιατρού και με πολλή πολλή προσπάθεια.
Ας πούμε να έχουμε ένα πληθυσμό που να δείχνει ότι το νησί έχει μέλλον. Εμείς χάνουμε κάθε χρόνο κόσμο, και με τη φυσική θνητότητα των ηλικιωμένων αλλά δυστυχώς και με την μετανάστευση νέων ανθρώπων οι οποίοι πλέον είναι είδος εν ανεπάρκεια στο νησί.

Αυτά όλα, λοιπόν, είναι ανάπτυξη; Όχι. Τραγικό πισωγύρισμα είναι. Αυτό που υπάρχει διάχυτο στο νησί είναι η πεποίθηση ότι η Σίκινος τελειώνει. Τα κοπάδια των ζώων έχουν πουληθεί, έχει μείνει μόλις ένα και δύο-τρία μικρά για τις ανάγκες των κατόχων τους. Η καλλιέργεια είναι πλέον σπάνια. Όσοι καλλιεργούν λένε ότι “η ερημοποίηση έρχεται, ποιός θα ξανακαλλιεργήσει;’ Η γη πωλείται. Δεν έχει κανείς ελπίδα ότι κάτι μπορεί να πάει θετικά. Οι ενέργειες να φτιαχτούν όσα φτιάχνονται στο νησί, ένας δρόμος, το μουσείο μας, η επέκταση του προβλήτα, είναι τα μόνα δείγματα ότι υπάρχει ζωή στο νησί, αλλά αυτό λέγεται “ανάπτυξη’; Σαφώς είναι αναγκαία έργα αλλά είναι αυτά που θα αλλάξουν τη κατάσταση; Θα γίνει μουσείο και θα πάψει να φεύγει ο νέος Σικινιώτης;

Η αίσθηση είναι ότι “ανάπτυξη” είναι μόνο το να γίνουν τα νησιά η βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Ευρώπης, το πεδίο εργασίας των μεγάλων ξενοδοχειακών και άλλων τουριστικών ομίλων, της κερδοφορίας διαφόρων εφοπλιστών και άλλων επιχειρηματιών. Και μπορεί και οι ντόπιοι να πάρουν κάνα μεροκάματο παραπάνω, ή να έχουν κόσμο για 4 μήνες αντί για 2. Καθρεφτάκια δηλαδή.

Στο μεταξύ τα νησιά νοιώθουν τη πίεση και την εγκατάλειψη και όλο και περισσότεροι ντόπιοι φορείς καταλαβαίνουν ότι οι Κυκλάδες προορίζονται για βιομηχανία παραγωγής καλοκαιρινού τουριστικού συναλλάγματος και ηλεκτρικής ενέργειας και μόνο ως τέτοια βιομηχανία τις βλέπει το κράτος.

Οι χειμώνες υπάρχουν μόνο για να χτίζονται αυτά που θα λειτουργούν το καλοκαίρι. Οι ντόπιοι δε χωράνε στον σχεδιασμό. Οπότε έχουν ξεκινήσει πλέον να κοιτάνε το κοινό τους συμφέρον οι ΚΑΤΟΙΚΟΙ. Όπως κοιτάνε το δικό τους συμφέρον οι εταιρίες και το κράτος. Μπας και περισωθεί κάτι.

Ο Σύνδεσμος Σικινητών ανησυχεί όσο και ο κάθε ενεργός πολίτης. Συνεργάζεται με τον δήμο στη κοινή πορεία να περισωθεί το περιβάλλον και η γη του νησιού από την άναρχη εκτός σχεδίου δόμηση που κατάστρεψε άλλα νησιά. Συνεργάζεται με άλλους φορείς ώστε να υπάρξει κοινή φωνή απέναντι στα υπουργεία, συζητά με τα υπουργεία στα φόρουμ, συμμετέχει στις συλλογικές διαδικασίες, υπογράφει κοινές διακηρύξεις με άλλους φορείς. Είτε είναι το Γενικό Χωροταξικό Ίου-Σικίνου-Φολεγάνδρου, είτε το ειδικό Τουριστικό Χωροταξικό Σαντορίνης, είτε είναι τα “στρατηγικά επενδυτικά σχέδια” που έχουν μετατρέψει την Ίο σε φέουδο και έχουν κάνει τη Σαντορίνη έναν απέραντο οικισμό χωρίς να υπόκεινται σε νόμους, είτε είναι οι βουνίσιες βιομηχανικές ανεμογεννήτριες που διαλύουν τις αρχέγονες πεζούλες της Άνδρου, είτε οι θαλάσσιες ανεμογεννήτριες που σκοπεύουν να κάνουν βιομηχανία τη θάλασσα της Δονούσας, ό,τι συμβαίνει στον γείτονά μας, αφορά και μας και έτσι ό,τι θα συμβεί σε μας, θα αφορά και τον γείτονά μας.

Γιατί δεν ήμαστε πλέον ο καθένας μόνος του.

Γιατί πρέπει να πιέσουμε το κράτος να βρει χώρο και για τους ανθρώπους των Κυκλάδων κι όχι μόνο για τους επιχειρηματίες των μεγάλων εταιριών.

Συμμετοχή του Συνδέσμου στην
7η Πανελλήνια Συνάντηση Μονοπατιών

Σε ένα περιβάλλον μονοκαλλιέργειας του τουρισμού και με μια πλήρη αδιαφορία του κράτους προς τον πρωτογενή τομέα, λογικό είναι να ψάχνεται ένα νησί προς τον τουρισμό. Όμως η υπερανάπτυξη του τουρισμού οδηγεί στην απώλεια της φύσης ενός νησιού και έτσι αυτό χάνει το λόγο του να το επισκεφθεί ένας ταξιδιώτης. Ένας φαύλος κύκλος ανοίγει ο οποίος δεν οδηγεί και πουθενά αφού το να μεγαλώνεις τον αριθμό δωματίων πχ ή τις υποδομές εστίασης στοχεύοντας σε 2 μήνες σεζόν, δεν είναι βιώσιμο. Τι είναι, όμως, βιώσιμο; Η απάντηση κρύβεται στα μονοπάτια!

Ο Σύνδεσμος συμμετείχε μαζί με δεκάδες φορείς στην 7η πανελλήνια συνάντηση μονοπατιών στα Χανιά, το τριήμερο 15 με 17 Νοέμβρη. Είδαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε και συζητήσαμε για παραδείγματα πολλών τόπων, μειονεκτικών όπως και ο δικός μας, που βρήκαν την ανάπτυξη που έψαχναν στα μονοπάτια των προγόνων τους. Μεγάλωσαν τη σεζόν τους, κράτησαν ανοικτά τα μαγαζιά τους περισσότερο, είδαν επισκέπτες σε νεκρές περιόδους και κράτησαν τους νέους τους στο τόπο τους.

Τα μονοπάτια της Σικίνου άνοιξαν σε μεγάλο βαθμό πριν 15 χρόνια περίπου ενώ πριν 10 σηματοδοτήθηκαν και φτιάχτηκαν ενημερωτικές ταμπέλες για τις 7 διαδρομές που δημιουργήθηκαν. Πάνω από 50 χιλιόμετρα μονοπατιών στη Σίκινο ήταν έτοιμα να δεχτούν επισκέπτες. Σαφώς και δεν είδαμε κάποια μεγάλη αλλαγή μα ήταν και το όλο εγχείρημα αρκετά “νέο” και η γνώση μηδαμινή. Εν έτη 2025, όμως, η γνώση πλέον είναι αρκετή και η ανάγκη πολύ μεγάλη. Πρέπει να δει ο κόσμος του νησιού ανάπτυξη για να αντιστραφεί η εσωστρέφεια και η εγκατάλειψη. Πρέπει να δουν οι επαγγελματίες προοπτική για να σκεφτούν αλλιώς. Με πράξεις, όχι θεωρίες. Όταν θα δουν τον Απρίλιο, τον Μάιο, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο να περπατάνε άνθρωποι στα μονοπάτια μας, άρα να μένουν στα δωμάτια, να τρώνε στις ταβέρνες και να κινούνται στο νησί, τότε θα μπορούν να ακούσουν το κάλεσμα να αντισταθούν και στην “μοναδική” προοπτική η οποία φαίνεται σήμερα: του να πουληθούν όλα και κάποιοι ξένοι να “μας αναπτύξουν” καταπώς επιτάσσει το δικό τους συμφέρον.

Θα κινηθούμε άμεσα προς αυτή τη κατεύθυνση, της άμεσης ανάπτυξης των μονοπατιών. Είναι βούληση και του δήμου, εξ άλλου η ευθύνη είναι δική του και η θέλησή μας είναι να βοηθήσουμε όπως μας ζητηθεί και να πάρουμε πρωτοβουλίες μέσα από τη κοινή στρατηγική. Μαζί με τον δήμο μπορούμε να συντηρήσουμε τα υπάρχοντα μονοπάτια και να ανοίξουμε νέα. Θα σας ανακοινώσουμε περισσότερα στο επόμενο Newsletter.

Πάντως εκτός από τις συνέργειες κατά τη Συνάντηση, εκτός από τα πολύ ενδιαφέροντα παραδείγματα που είδαμε, από την Άνδρο, το Μαίναλο, τη Κρήτη ή τη Κάσο, πήραμε και την ανησυχία όλων: ο μεγαλύτερος εχθρός των μονοπατιών είναι οι ανεμογεννήτριες διότι τα καταστρέφουν για να ανοίξουν δρόμους ώστε να τις εγκαταστήσουν!

Ο Σύνδεσμος στην Ίο για το πρόγραμμα κατασκευής μικροφραγμάτων.
Οι “σουβάλες” ενάντια στην ανομβρία

Στη γειτονική Ίο παρακολουθήσαμε και εργαστήκαμε για ένα τριήμερο σε ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, τη κατασκευή μικροφραγμάτων, τα οποία ονομάζονται “σουβάλες” στο ρέμα Μαυρουδή, κοντά στη Χώρα.

Το έργο Med-RESET (Mediterranean REsilient inSular Ephemeral sTreams), το οποίο υλοποιεί το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο (MedINA) σε συνεργασία με τους εταίρους Μπουλούκι, Save Ios και WWF Hellas, και με την υποστήριξη του DIMFE και του Δήμου Ιητών, ξεκίνησε πριν έναν χρόνο και κάνει μια φιλόδοξη πρόταση για τη διαχείριση του νερού στην Ίο.

Με την κατασκευή ενός δικτύου 50 μικροφραγμάτων στο ρέμα Μαυρουδή στον Κάμπο της Ίου στοχεύει στην αναζωογόνηση των φυσικών οικοσυστημάτων του νησιού, μέσα από την παραδοσιακή τεχνική διαχείρισης του νερού που ανέκαθεν εφαρμοζόταν στο νησί. Προγραμματίζεται η κατασκευή άλλων 120 μικροφραγμάτων σε γειτονικά ρέματα και το έργο θα ολοκληρωθεί το 2026 με την επιστροφή των επιστημόνων στο νησί για να καταγράψουν τις επιπτώσεις των αναβαθμών.

Ο Σύνδεσμος συζήτησε με τους ανθρώπους από το Μπουλούκι, τη βραβευμένη ομάδα που ασχολείται με το παραδοσιακό κτίσιμο ξερολιθιών και άλλων κατασκευών, και με άλλους φορείς της δράσης το κατά πόσον θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και στην Σίκινο.

Διαβάστε περισσότερα για τη πολύ σπουδαία αυτή δράση ΕΔΩ

 

Ευχαριστίες στο ξενοδοχείο Petra για τη φιλοξενία και στο Save Ios για την πρόσκληση.

Ξεκίνησε να κατασκευάζεται
ο επισκέψιμος βοτανόκηπος
του Συνδέσμου

Ο επισκέψιμος βοτανόκηπος του Συνδέσμου ξεκίνησε να κατασκευάζεται, με τις πρώτες εργασίες πέτρας να διαμορφώνουν τον χώρο. Ο βοτανόκηπος θα βρίσκεται πολύ κοντά στο σχολείο και θα είναι εύκολα προσβάσιμος στο κοινό. Θα περιλαμβάνει περίπου 500 φυτά τα οποία θα ανήκουν σε περίπου 20 διαφορετικά είδη, αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών που έχουν συλλεχθεί από το νησί και έχουν αναπαραχθεί ήδη στα θερμοκήπια του ΕΛΓΟ Δήμητρα στη Θεσσαλονίκη
Αναμένεται να είναι έτοιμος το Πάσχα.
Η κατασκευή του βοτανόκηπου έχει χρηματοδοτηθεί από τα Σημεία Στήριξης, μια πρωτοβουλία 11 ιδιωτικών ιδρυμάτων και φορέων. Το ίδρυμα που χρηματοδότησε με 10.000 ευρώ (μαζί με τον ΦΠΑ) τη κατασκευή του βοτανόκηπου (αλλά και την ψηφιοποίηση του ερμπαρίου της χλωρίδας του νησιού) είναι το ίδρυμα Λεβέντη. Τα χρήματα θα διατεθούν εξ ολοκλήρου σε υλικά κατασκευής του βοτανόκηπου, τις παρεμβάσεις στη πεζούλα και τον χώρο, υπηρεσίες σχεδίασης και υλοποίησης και σύστημα ποτίσματος σε περιπτώσεις καύσωνα κλπ. ενώ περίπου το 1/3 του ποσού θα διατεθεί για τη ψηφιοποίηση του ερμπαρίου η οποία και αυτή θα ανέβει στο σάιτ του Συνδέσμου το Πάσχα